เจ้าของเสื้อเบอร์ 9 ของลิเวอร์พูลมักจะทำอย่างนั้นกับ 96 ประตูที่เขายิงให้กับหงส์แดงจนถึงเวลานี้ และมีหลายๆ อย่างในการพูดคุยผ่านนิตยสารลิเวอร์พูลรายเดือนเล่นล่าสุด

และนี่คือสรุปซีรีส์ ‘ครั้งแรก’ ของเขา…

การพูดคุยครั้งแรกกับเจอร์เก้น คล็อปป์…

มันยากมาก! ผมจำได้ว่าเราส่งข้อความหากันก่อน และโดยส่วนตัวมันเป็นตอนที่ผมย้ายมาอยู่กับลิเวอร์พูลแล้ว ผมบอกเขาว่าผมมีความสุขแค่ไหนที่ผมได้ย้ายมาที่นี่ และอยู่ที่นี่ในวันนี้ มีความสุขมากที่ได้ยืนอยู่เคียงข้างเขา การมาที่นี่เปลี่ยนแปลงทุกสิ่งทุกอย่าง เราลงตัวกันมาก และเข้ากันได้เป็นอย่างดีในทันที ผมรู้จักเขาแล้วจากการลงเล่นในการเจอทีมของเขาในเยอรมนี ผมรู้จักเขา เขารู้จักผม ผมเติบโต และพัฒนาขึ้นมากที่นี่ซึ่งต้องขอบคุณเขา

ครั้งแรกในการเตะฟุตบอลของผม…

เท่าที่ผมจำได้ ผมจำไม่ได้ว่าผมอายุเท่าไหร่ แต่ผมจำได้ว่าเป็นตอนที่ผม 6-7 ขวบที่ผมตกหลุมรักการเล่นฟุตบอล ผมจะเอาลูกบอลไปนอนด้วย ผมเล่นฟุตบอลทุกวันหลังเลิกเรียน นั่นคือตอนที่ผมเริ่มเข้าสู่เกมฟุตบอลตอนที่ผมอายุประมาณ 6-7 ขวบ

ครั้งแรกของผมในเกมฟุตบอลสด…

มันเป็นในบ้านเกิดของผม ทีมของพ่อของผม ผมเริ่มเชียร์พวกเขาด้วยเช่นกัน ซีอาร์บี หรือคลับ เดอ เรกาตา ฟุตบอล จากมาเซอิโอเมืองของผม ผมอายุ 6-7 ขวบ และพ่อพาผมเข้าไปในสนาม และผมเริ่มไปดูทุกสัปดาห์นับจากนั้น

เกมแรกของผมในการเล่นอาชีพ…

ถ้าผมจำไม่ผิด ผมอายุ 17 ปี มันเป็นเกมของฟิกัวเรนเซ่กับปอร์โต้ เปรต้า โชคร้ายที่เราแพ้ 1-2 ตามที่ผมคิด มันเป็นเกมดิวิชั่น 2 และเป็นความทรงจำสำหรับผม เพราะผมได้ประเดิมเกมอาชีพในวัย 17 ปี ผมรักษาตัวจริงในทีมได้นับจากวันนั้น

ประตูแรกในการเล่นฟุตบอลอาชีพของผม…

อีกครั้งที่มันเป็นการเล่นให้กับฟิกัวเรนเซ่ในการชิงแชมป์รัฐที่ไปเยือนเซา เกตาโน่ เราชนะ 2-1

การฉลองประตูแรกของผม…

ที่ลิเวอร์พูลตั้งแต่ผมทำประตูแรกได้ผมจะมีท่าฉลองประตู ผมมีการฉลองประตูกับทีมชาติบราซิลด้วย ผมจำไม่ได้ชัดเจนว่าผมฉลองยังไงกับประตูแรกที่ทำได้กับฟิกัวเรนเซ่ แต่ผมเต้นนิดๆ หน่อยๆ

ชื่อเล่นแรกของผมที่ลิเวอร์พูล…

บ็อบบี้! ผมได้ชื่อเล่นนี้ที่นี่ มันน่ารักมาก ผมชอบมันมาก เพราะมันเรียกง่าย และมันโดนมากที่นี่ มันถูกเรียกด้วยความรัก ผมชอบมันมาก

ความทรงจำแรกกับฟุตบอลโลกของผม…

ผมจำบราซิลแพ้ฝรั่งเศสในฟุตบอลโลก 1998 ผมร้องไห้หนักมาก มันน่าเศร้าจริงๆ  ฟุตบอลโลก 2002 ตามมาหลังจากนั้นทันที ผมมีประสบการณ์มาแล้ว ผมตื่นแต่เช้าเพื่อดูเกม และบราซิลเป็นแชมป์โลกสมัยที่ 5 มันเป็นความทรงจำในฟุตบอลโลกที่ผมรู้สึกเหมือนกับเป็นเมื่อวานนี้ การตื่นขึ้นมาแต่เช้ามืด และได้เชียร์ทีมชาติบราซิล ในเกมชิงชนะเลิศผมตัดผมเหมือนกับโรนัลโด้ ผมจำได้ราวกับมันเป็นเมื่อวานนี้ มันมีอิทธิพลต่อตัวผมเยอะมาก